همهمه باد را می شنوی.
سرما را بر سطح پوست حس می کنی.
دلگیری شب را چطور.
تنهایی ات را.
از چه کسی به ارث برده ای.
که اینطور سکوت می کنی.
با فریاد بی صدای این سکوت.
که آدم و عالم را کر کرده چه خواهی کرد.
به حرمت نگاه ندیده اش.
به حرمت دوستی دیرینه.
فریاد را تا همیشه.
در قلبم دفن می کنم.
و هر روز برای آرامش خودم.
که هزاران بار مرده ام.
فاتحه ای خواهم خواند.
تا بلکه شاید روزی خودم را بخشیدم.
فریاد ,سکوت ,کنی ,ای ,حرمت ,بی ,فریاد بی ,به حرمت ,می کنی ,همیشه در ,تا همیشه